"Nieosiągalni: Anioł Lasu" PROLOG

Prolog

Las Elfów, rok 1425 n.e.

Dziewczyna osunęła się na kolana a z jej oczu popłynęły łzy. Spojrzała jeszcze raz w przepaść i krzyknęła z bezsilności. Wtem on podszedł do niej i złapał ją za ręce jednak ona zaczęła się wyrywać.

- Mieliśmy ją chronić! – krzyknęła dziewczyna. – Mieliśmy przytrzymać ją przy życiu jak najdłużej!

- Nie miała szans, Jacqueline – powiedział i jeszcze raz spróbował ją przytulić. – Nawet gdybyśmy zdążyli, ona i tak by skoczyła.

- Mogliśmy jej pomóc – powiedziała już jakby spokojniej.

- Nie, nie mogliśmy  – złapał ją za barki i podniósł. Był od niej wyższy i mocniejszy. Patrzyła w te jego piękne, błękitne oczy i próbowała wyczytać z nich jakiekolwiek emocje. Nie widziała jednak nic, jakby był obojętny na śmierć ich podopiecznej. – Tak było w przepowiedni.

- A co jeśli przepowiednia się myli? – spytała – Co jeśli ona już nie wróci?

- Będziemy czekać… - odpowiedział i odwrócił wzrok.

- Nie chowaj łez  – powiedziała i  odwróciła dłonią jego głowę tak by spojrzeć mu w oczy. – Bowiem łzy nie są oznaką słabości. Bo tylko najlepsi z najlepszych nie wstydzą się łez.

Uśmiechnął się do niej i wziął jej twarz w swoje dłonie. Odwzajemniła uśmiech i przytuliła się do niego. – Ona tak zawsze mówiła, prawda?

- Tak  – powiedział a łzy popłynęły mu po policzkach i uderzyły w ziemię.

- Kochałeś ją? – spytała a jej rude włosy rozwiał wiatr. Spojrzała mu w oczy pełne łez.

- Bardzo – odpowiedział i puścił ją. Podszedł do przepaści i wyciągnął z kieszeni piękny naszyjnik z niebieskim kamieniem oplecionym srebrną lilią. Patrzył na niego przez chwilę jakby chciał ujrzeć w nim jeszcze raz twarz tej, której już nie ma. Podszedł do dziewczyny stojącej za nim i podał jej naszyjnik. – Należał do niej. Jak już wróci, przekażesz jej go?

- Oczywiście – odpowiedziała i schowała medalion do torby, którą miała przewieszoną przez ramię.  Jednak chwilę później podniosła głowę i spojrzała  na niego przerażonym wzrokiem. – Co dalej?

- Hm ?

- Z nami? Z naszym życiem? Jej już nie ma. Nie wiemy kiedy wróci. Jak ją znajdziemy? Co teraz zrobimy?

 - Będziemy żyć dalej… Wykonaliśmy zadanie, teraz odejdziemy w cień. Nasze ścieżki się rozchodzą-  odpowiedział i odwrócił się.

Zrobił dwa kroki gdy złapała go za nadgarstek i obróciła.

- Nie! – krzyknęła. – Nie możesz tak po prostu mnie zostawić!

- Dobrze  – powiedział i spojrzał jej prosto w oczy. – Pod warunkiem, że odpowiesz mi na jedno pytanie.

- Michaił…

- Dlaczego im nie pomogłaś?

AUTORKA: Czaarna.

KONTAKT Z AUTORKĄ:jagoda8@buziaczek.pl

Jeśli macie jakieś uwagi dotyczące twórczości piszcie w komentarzach, bądź bezpośrednio do autorki. 

Jeśli i Ty, drogi czytelniku, jesteś młodym autorem i chcesz podzielić się z nami swoją twórczością, zapraszamy!

Jakieś uwagi dotyczące bloga? Propozycje? Jesteśmy otwarte!

Po zastoju, jaki niestety miałyśmy, ruszamy pełną parą!

Mamy także swój temat na forum książkimłodzieżowe.fora.pl